Op aanraden van een collega ben ik begonnen met het boek: Verdrink geen dooie eend / de kunst van beminnelijke doeltreffendheid van Marry de Gaay Fortman.
Toen ik het boek opensloeg viel mijn oog op deze anekdote: ‘Lik op stuk’. Mijn drijfverenblik begon gelijk te werken ;). Graag deel ik dan ook deze anekdote uit het boek met je:
“In het dagelijks leven kom ik heel vaak in de verleiding lik op stuk te geven. Mijn eerste impuls is het gevecht aangaan. Dat ik daarvan nog niet ‘genezen’ ben, merkte ik onlangs toen ik met mijn goede vriendin door Amsterdam fietste, op weg naar het theater.
Mijn vriendin sloeg linksaf, maar ik fietste rechtdoor. Ik stopte zodra ik merkte dat ik haar ‘kwijt’ was en ook zij draaide om, maar zag daarbij een fietser die achteropkwam over het hoofd.
Ze botsten en hoewel het allemaal erg meeviel, zei mijn vriendin uitvoerig ‘sorry’. Die fietser –een heel nette meneer met een zuinig gezicht, zijn spullen in een oude leren school, strak in het pak –bleek echter nogal een zeurkous.
Hij bleef maar doorgaan over een knik in een spaak, die met het blote oog nauwelijks waarneembaar was. Mijn vriendin toonde begrip, keek naar de spaak en vroeg wat het moest kosten. “Ik zal u twee tientjes geven voor de reparatie.”
Dat verbaasde me en voordat ik het wist, begon ik de zure fietser de oren te wassen. “Je keek zelf niet uit en ik zie de schade niet eens!”. Waarop de man woest op mij werd en tegen mij tekeerging. Ineens kwam mijn vriendin en bijna stampvoetend tussen. “Hou toch op!” beet ze ons beiden toe. “Ik ben hierover in onderhandeling, niet jij! En wat u betreft: u bent met mij in gesprek, niet met haar!”
Voortvarend pakte ze de kwestie op, sms’te de man haar telefoonnummer –dat hij ter plekke mocht controleren- en stapte bozig weer op de fiets. “Ik ga voor twee tientjes echt niet moeilijk doen. Een verspilling van energie en mijn goede humeur en ik vind het idioot dat jij die strijd wel aangaat. Bemoei je niet met dit soort dingen!” Ai.
Een week later kreeg mijn vriendin een sms’je van de zure fietser. De reparatie kostte zeventien euro –en let op de schoonheid van het detail- achtentwintig cent. Ze betaalde dat bedrag diezelfde middag nog. Hij blij (erkenning), zij blij (liever in de minne schikken dan een onnodig gevecht aangaan) en ik een les geleerd: niet altijd mijn impulsen volgen. Waarom het gevecht boven de goede verhoudingen en je eigen humeur stellen? Die les is heel wat meer waard dan zeventien euro en achtentwintig cent.” (Deze tekst is overgenomen uit het boek met toestemming van de uitgever.)
Herken je het gedrag van bepaalde drijfveren in deze anekdote?
Nee, niet gelijk doorlezen. Wat herken je?
Minimaal drie drijfveren te herkennen, dus denk nog even na.
Ja, heb je er drie?
Als eerste, de titel. ‘Lik op stuk’ is al een Rode titel.
Ook het Rode gedrag van de auteur zelf, ze wast de ‘zure fietser’ de oren op een manier waarbij ze direct in de aanval gaat. De ‘zure fietser’ reageert ook met Rood gedrag.
Als tweede, de vriendin van de auteur, wat denk je? Groen of Oranje? Het lijkt Groen gedrag omdat ze begrip toont en gen zin heeft in geruzie. Maar als je verder leest vindt ze het gewoon verspilling van energie. Ze kiest ervoor om even praktisch met de situatie om te gaan. Niet zeuren over twee tientjes, geen energie (en tijd?) verspillen. Kortom het doel is belangrijker dan de manier waarop.
En als laatste, de ‘zure fietser’. Welk gedrag herken je? De fietser lijk heel precies, hij ziet een verbogen spaak en stuurt een sms met het exacte bedrag. De beschrijving van de fietser is niet heel positief. Zou best kunnen dat de auteur een allergie heeft op Blauw ;)
En? Had je ze allemaal?
Hoor het graag!
P.S. Mijn blog voortaan wekelijks direct in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan hier in!
