De boeren zijn alweer een week of twee in het nieuws. Caroline van der Plas hoorde ik op de radio zeggen: Het gaat hier niet om rare kaarten maar om mensen! En ja daar ging mijn drijfverenbril alweer op. Want hier sprak ze duidelijk vanuit de Groene drijfveer.
Die rare kaart was door minister van der Wal van Natuur en Stikstof gepresenteerd. De kaart waarop te zien is in welke gebieden de stikstof gereduceerd zouden moeten worden zorgden voor ophef. De kaart was een poging van de minister om 'boeren en provincies meer duidelijkheid te geven'. En was slechts een vertrekpunt volgens de minister.
De kaart was voor mijn gevoel een combinatie van Geel en Blauw. Geel door het idee om het in een kaart weer te geven, een poging om het te doorgronden, een uitkomst van allerlei analyses. Vervolgens vol met details vanuit Blauw.
En dat roept vervolgens ook weer Gele kritiek op. De kaart zou veel te gedetailleerd zijn, had meer op hoofdlijnen gemoeten. En allerlei andere maatregelen zijn er niet in meegenomen. Met andere woorden leuk maar het klopt niet volgens Geel.
Caroline van der Plas noemde ook nog dat het niet zo makkelijk is voor de boeren. Ze boeren vaak al decennia / eeuwen op hun grond. Ze zijn er geboren en getogen, hun wortels liggen daar. Een Paars argument dus.
En ja dan die protesten. Kan niet missen een Rode reactie en acties.
Waarop door de politiek dan Rood en Blauw wordt gereageerd. In de zin van er moeten grenzen worden gesteld en gehandhaaft.
In het journaal gisteren zei een hoogleraar dat het kabinet instrumenteel reageert. Met weinig empathie. Oftewel nogal Blauw reageren maar niet Groen. Niet in gaan op de emoties en gevoelens die er leven. Niet erkennen dat mensen als eeuwenlang op hun familiegrond leven. Niet handig.
Vrijheid? Structuur? Of allebei?
Zojuist zag ik een video van iemand die beschreef dat hij een schema had gemaakt voor 6 weken. Een tijdschema waarin hij had
